KVLV afdeling PAMEL trok naar Ieper in het spoor van Den Groten Oorlog

Editiepajot_roosdaal_ieper_kvlv_pamel_foto_jacly_delcour__1_

Foto's © Jacky Delcour

Editiepajot_roosdaal_ieper_kvlv_pamel_foto_jacly_delcour

Foto's © Jacky Delcour

Editiepajot_roosdaal_ieper_kvlv_pamel_foto_jacly_delcour__2_

Foto's © Jacky Delcour

In 2014 is het precies 100 jaar geleden dat de eerste wereldoorlog uitbrak. KVLV Pamel: “We wilden de grote drukte een stapje voor zijn en daarom planden wij nu reeds deze uitstap naar Ieper”.

“Verkleumd van de kou en gewapend met paraplu’s stapten 50 deelnemers om 8 uur ’s morgens op de bus, richting Ieper. In het museumcafé warmden we ons op met een paar kopjes sterke koffie. In het vernieuwde Flanders Fields museum begonnen wij aan onze inleefreis van “de grote oorlog” in Vlaanderen”.

“De tentoonstelling vertelt over de inval in België en de eerste maanden van de bewegingsoorlog, over de vier jaar stellingenoorlog in de Westhoek, over het einde van de oorlog én over de voortdurende herdenking sindsdien. De twee uur waren te kort om alles grondig te kunnen doornemen”.

“Na een smakelijk en overvloedig Iepers middagmaal stonden twee gidsen klaar om ons rond te leiden in het stadscentrum. Ze brachten ons langs de voornaamste oorlogsmonumenten van de stad, onder andere de Saint George’s Memorial Church die nog steeds gebruikt wordt door de Anglicaanse gemeenschap. Deze bood ons ook beschutting tijdens een aanval van een vlaag hagelbollen”.

“Tijdens een rondrit van 3 uur langs de Noordelijke Ieperboog bracht de gids ons het verhaal van “de grote oorlog” aan de hand van sporen die nog in het landschap te vinden zijn. We startten onze tocht met een bezoek aan Essex Farm Cemetery en de gerestaureerde verbandspost waar John Mc Crae werkte. Deze Canadese dokter schreef het beroemde gedicht “In Flanders Fields”. Daarna trokken we naar de Frontlijn en namen een kijkje in Yorkshire Trench waar we door een loopgracht konden wandelen. Het grijpt je aan als je hoort hoe soldaten hier in onmenselijke omstandigheden letterlijk voor hun leven moesten vechten”.

“Via de Duitse begraafplaats in Langemark reden we naar de grootste Britse dodenakker Tyne Cot Cemetery in Passendale, een indrukwekkend staaltje van Britse tuinarchitectuur. Om 18u.30 stond de tafel gedekt in “De Mande”; weer een gulle schotel met ovenkoeken, paterskaas, verse groenten en een streekbiertje. We sloten onze uitstap af met een heel sterk moment: “de Last Post” aan de Menenpoort”.