ROOSDAAL - Onze kernredacteur Willy Appelmans in Zuid-Afrika – deel 3
Een bezoek aan de Townships van Kaapstad is spijtig genoeg een noodzakelijk iets dat men moet meegemaakt hebben. De leefomstandigheden waarin hier honderdduizenden “zwarte Afrikaners” leven kunnen wij ons als “Pajotters” niet voorstellen. In scheve houten of met golfplaten ineengeklopte beschuttingen leven deze mensen, alsof de wereld een paar eeuwen blijven stilstaan is.
Ook werd er een bezoek gebracht aan de plaatselijke tovenaar en medecijnman, die alle ziekten kon genezen.
Als ik hier mijn gevoel mag laten spreken,geeft mij dit een zeer onprettige gevoel, en voel mij hierbij allerminst gelukkig. Ik wist inderdaad niet dat deze toestanden zich nog in onze eenentwintigste eeuw voordeden. Gelukig zijn er hier nog mensen zoals Vicky Ntozini die haar het leed van vooral de kinderen aantrekt in deze sloppenwijken.
In de namiddag hebben wij dan een bezoek gebracht aan het Robbeneiland, en dit na een overtochtje van een half uur met een catamaran vanuit Kaapstad. Dit belangrijk historisch eiland werd halverwege de zeventiende eeuw door de Nederlanders genoemd vanwege zijn grote zeehondenpopulatie. Al vanaf 1636 deed het dienst als strafkolonie en om de melaatsente kanaliseren. In 1991 werden hier de laatste politieke gevangen vrijgelaten. In 1963 werden Nelson Mandela en zeven andere antiapartheidsactivisten tot levenslange gevangenisstraf op het Robbeneiland veroordeeld.
De rondgang van dit historisch en natuurmonument werd ons gegeven door een medegevangene van Nelson Mandela.
Deze dag zal mij bijblijven mijn levenlang.
