Kortelings draaien de wieken van “De mooie molen” opnieuw in het ROOSDAALse landschap
Om de sociale geaardheid van het PWA/Dienstencentrum van Roosdaal nog te verdiepen besliste de PWA voor de aankoop van “De mooie molen” in Pamel-centrum.
De PWA is tot het besluit gekomen dat zij een nog grotere rol in de gemeente aankunnen om een lichtpunt te zijn in de sociale vereenzaming en de soms moeilijke tewerkstelling in eigen streek.
Met de aankoop van dit pand hebben zij vooral een drieledig doel voor ogen:
1. Een budget/buurtrestaurant waar tegen een sociaal aanvaardbare prijs een middagmaal kan worden aangeboden: aan iedereen, maar gericht op personen die door een soort vereenzaming of omwille van financiële moeilijkheden er niet meer toe komen om zelf hun dagelijks potje te koken.
Toegankelijk voor iedereen want de eettafel staat centraal als ontmoetingsplek terwijl de maaltijd als bindmiddel fungeert tussen mensen met verschillende achtergronden.
“De Mooie molen” wenst hierbij in de eerste plaats te zorgen voor een lekkere, gezonde maaltijd. Dat alles in een leuke, gezellige sfeer.
Tevens willen zij gezinnen met kinderen bereiken; Jonge gezinnen of alleenstaande ouders kunnen het immers ook financieel moeilijk hebben. Om ook hen de kans te geven hier te komen eten.
En opdat de ouders na het eten nog wat zouden kunnen “napraten” wordt er dan meteen ook aan gedacht om het restaurant uit te breiden met een kinderhoekje.
Tevens wordt er aan gedacht om op regelmatige basis een extra ontspanning aan te bieden (Sinterklaas, de Kerstman of de Paashaas, of een dansnamiddagje, wafelbak, ….)
Of om aandacht te schenken aan welzijnszorg, het digitaal sociaal huis….
Maar het sociaal restaurant wil meer zijn dan enkel het aanbieden van goedkopere maaltijden. Het wil ook een katalysator zijn om de mensen uit de werkloosheid te krijgen of te houden. Vandaar dat het sociaal restaurant ook een soort “arbeidszorgproject” is. De keuken is naast het bereiden van goedkope, gezonde, lekkere maaltijden eveneens een leer- en werkkeuken met als doel arbeidstraining.
Niet iedereen heeft het geluk onmiddellijk een toffe job te vinden. Gebrek aan ervaring, beroeps(kennis) en vaardigheden, zijn hier vaak de grote boosdoeners. Werkzoekenden dienen immers de kans te krijgen om werkervaring op te doen, én al doende een beroep aan te leren. Hierdoor worden de mogelijkheden vergroot op de arbeidsmarkt. Het einddoel is immers de blijvende tewerkstelling.
AL bij al dient het een sociaal restaurant te zijn met uitstraling,
Het zou een ontmoetingsplaats moeten zijn voor alle lagen van de bevolking. Het is vooral de bedoeling om een gemengd publiek aan te trekken om zo de kloof tussen de modale burger en zij die het iets moeilijker hebben te overbruggen.
2. Op termijn wordt ook gedacht aan een boodschappendienst
Hoeveel mensen kunnen zich moeilijk verplaatsen en zouden het niet praktisch vinden dat hun wekelijkse boodschappen aan huis worden bezorgd?
Daarom wordt er aan gedacht om in samenwerking met de huidige winkeliers en grootdistributie en tegen de normale winkelprijs er voor te zorgen dat hieraan kan verholpen worden.
3. Voor wie het echt moeilijk heeft:
Zou de kans moeten bestaan dat extra voorschotten de weg vinden naar die gezinnen of alleenstaanden die de eindjes nog moeilijk aan mekaar kunnen knopen en regelmatig met en voedselpakket zouden geholpen worden.
Hierbij wordt dan ook gedacht aan het teveel dat inwoners in hun tuintjes of boomgaarden hebben te schenken aan die personen die het echt nog kunnen gebruiken (bij deze dan wel via tussenkomst van het OCMW om de meest behoeftigen er te kunnen laten van genieten).
In dit geval komt het er gewoon op neer om een verzamelpunt te zijn waar deze goederen kunnen gedeponeerd worden.
De raad van bestuur van het PWA/Dienstencentrum van Roosdaal met als coördinator/bedrijfsleider Willy Defrijn en de leden Joseph Cooman(voorzitter), Fredy Segers, Linda Van den Eede, An Evenepoel, Veerle Van Houtem, Fabienne Segers, Francis Badts, Marc Baeyens, Staf Renders, Charly Segers, Daniel De Moortel en Etienne Claeys benadrukten nog dat om dit alles te bekostigen werd beslist om een gedeelte van het reserve-budget van het Dienstencentrum aan te wenden opdat het zijn weg zou vinden naar een sociale en welgemeende dienstverlening.
