SINT-PIETERS-LEEUW - Lieve Vanlinthout stapt uit de gemeentelijke politiek

Foto © Felix Merckx

Nog enkele dagen en Lieve Vanlinthout is burgemeester af in Sint-Pieters-Leeuw. Tijd voor een gesprek over wat ze realiseerde en wat haar grootste ontgoochelingen waren op haar 12 jaar schepen en 12 jaar burgemeesterschap. De politiek in Leeuw verlaat ze, maar ze is nog provinciaal raadslid en dat blijft ze

Lieve Vanlinthout kwam 24 jaar geleden in de politiek vanuit haar sociale bewogenheid die ze meekreeg van thuis. Ook haar ouders waren sociaal bewogen. “Ik heb eigenlijk de politiek met de moedermelk meegekregen”, zegt ze.

24 jaar mee het beleid van Sint-Pieters-Leeuw uitgestippeld. Ze is de ideale persoon om een vergelijking te maken tussen vroeger en nu.

“De mensen zijn veel mondiger geworden, wat niet slecht is. Het opkomen van het mail verkeer is echter een zeer slechte zaak. Bij de minste klacht of kritiek worden er mails verstuurd. Het is onpersoonlijk en de schrijvers verwachten per kerende mail een antwoord, wat onmogelijk is als men ziet hoeveel mails er dagelijks binnenkomen. Ik als burgemeester, dien dan nog dikwijls als pispaal en respect van de mensen is er niet meer. Verder verwachten zij dat hun probleem dadelijk opgelost wordt, wat zeker niet kan”, zegt Lieve Vanlinthout.

Ze heeft spijt dat ze tijdens haar periode er niet in geslaagd is een heemkundig museum op te richten in Sint-Pieters-Leeuw. Hiervoor werd zij niet gevolgd door de schepencolleges waarin zij zitting had. Haar grootste ontgoocheling was echter dat zij door het huidig schepencollege niet gevolgd werd om van Marcel Vossen ere-burger te maken van Sint-Pieters-Leeuw. “Het is nochtans de man die Sint-Pieters-Leeuw op de wereldkaart gezet heeft met de rozentuin”, zegt ze wat verbitterd.

VOLDOENING
Naast haar ontgoochelingen heeft ze ook heel wat voldoening gekregen. Hier noemde zij de bezoeken van de leerlingen van het zesde en zevende studiejaar die ze telkens op haar bureel ontving, en de vele gesprekken die ze had bij huwelijksjubilea en de meer dan 3.000 huwelijken die ze voltrokken heeft. De mooiste titel die ze ooit kreeg was deze van burgermoeder. “Ik heb altijd gewerkt van uit mijn hart, maar ik leefde de wet wel toe. Ik ga vooral de contacten met het personeel missen. Zij konden steeds bij mij terecht met hun problemen. Zowel met problemen van het werk als met problemen van thuis en zo heeft een personeelslid mij ‘burgermoeder’ genoemd”, zegde zij fier.

Wat de verwezenlijkingen betreft, noemt zij de uitbouw van Laekelinde tot volwaardig jeugdcentrum, de nieuwe sporthal in Ruisbroek, de nieuwe school aan de Garebaan, de volledige vernieuwing van Zonnig Leven, de restauratie van de kerken in Leeuw en Vlezenbeek, de vernieuwing van de straten, enz…

Met voldoening kijkt zij ook terug op de succesvolle eenmaking van de vroegere gemeentepolitie en de rijkswacht die na 10 jaar uiteindelijk geleid heeft tot een 76-koppig politiekorps om “U” tegen te zeggen; op het lokale en integrale veiligheidsplan, dat draaiboeken bevat voor alle mogelijke evenementen en alle deelgebieden op het grondgebied en op het rampenplan dat in samenwerking met alle hulpdiensten tot stand is gekomen en allerlei scenario’s bevat waardoor elkeen van de hulpverleningscel onmiddellijk weet wat te doen ingeval van specifieke ramp.

LICHT UIT DOEN
Op de vraag of zij al een opvolger gevonden heeft om het licht ’s avonds op het gemeentehuis uit de doen, zegde ze lachend neen. Zij was steeds de laatste aanwezig op het gemeentehuis en deed dan ook het licht uit ’s avonds en zette het alarm op. Wanneer dat alarm soms afging bij nacht was ze ook bij de eersten aanwezig. Zij woont immers op enkele tientallen meters van het gemeentehuis.

WAT NU?
Nu ze burgemeester af is zal ze meer vrije tijd hebben, alhoewel. “Dinsdag zit ik de ganse dag op de provincie en de vrijdag is voorbehouden voor mijn kleinkind. Mijn moeder is 86 jaar en nu zal ik die ook meer gaan bezoeken. Verder kan ik ook meer tijd maken voor mijn hobby’s zoals beeldhouwen, letterkappen, schilderen, tuinieren, de schilderwerken aan mijn eigen huis uitvoeren, ligt er een pak lectuur die ik moet inhalen en hoop ik nog tijd te vinden om te reizen. Ik ben immers een fanaat van de woestijnen, Egypte, Jordanië, Marokko en Griekenland. Verder wil ik ook een naaicursus volgen en breien. Wanneer ik nu naar de wekelijkse markt op vrijdag zal gaan, kan ik genoeg tijd vrijmaken om een babbeltje te slaan. Ik moet zeker honderd jaar worden om alles te realiseren wat op mijn programma staat” zegde Lieve Vanlinthout ons bij het afscheid.