TERNAT - Leerlingen De Kiem leren over oorlog en ontberingen

De leerlingen van het tweede leerjaar van De Kiem maakten samen met kunstenares Maria Cocquyt haringen in klei en leerden over oorlog, ontbering en bevrijding.

De leerlingen van het 6de, het 4de en het 2de leerjaar van de gemeentelijke basisschool leerden in een workshop met de Wambeekse kunstenares Maria Coquyt, over oorlog, ontbering en bevrijding. Ze maakten een aantal mooie vissen in klei die door de ceramiste zullen worden gebakken. De vissen refereren naar de grote vangst van haringen in 1943, die toen veel mensen hielpen de oorlogsellende overleven.

"De workshops kaderen in een project met zowel plaatselijke kunstenaars als een paar mensen die een link hebben met Wambeek en werk maken over oorlog en vrede, bevrijding in de ruime zin (van voor, tijdens en na de wereldoorlog of een andere oorlog, er is er steeds wel één ergens in de wereld...)", zegt Maria Coquyt. Die willen samen een grote tentoonstelling opzetten tijdens de Wammekse Feesten.

Een belangrijk onderdeel van de tentoonstelling is een generatie-overschrijdend project : 70 kinderen van het 2de, 4de en 6de leerjaar van de Gemeentelijke Basisschool De Kiem hebben hard gewerkt om een installatie te maken met vissen o.l.v. Maria Cocquyt rond het thema honger en voedselschaarste. Een groepje van Okra heeft 75 klaprozen gemaakt die op de tentoonstelling zullen opgesteld worden. Enerzijds was vis vroeger goedkope en gezonde voeding en anderzijds werden er tijdens WO II 40 000 ton haringen aangevoerd en verdeeld over de bevolking. Zodoende zijn ook heel wat opgroeiende kinderen fysiek redelijk gezond uit de oorlog gekomen.

In de herinnering van miljoenen Belgen zullen de twee Wereldoorllogen blijven voortleven als de tijd van de rantsoenering, de zwarte markt en de honger. Elke dag opnieuw worden de mensen geconfromeerd met de meest elementaire voorwaarden van het voortbestaan. Het voedselprobleem wordt een permanente nachtmerrie 'voor jong, en oud'. Pas nu begint men te beseffen wat een korst brood. een handvol aardappelen, een stukje vlees, enkele grammen vetstoffen betekenen. Het primum vivere beheerst het ganse leven. De mensen zijn getekend door de honger, de angst, de vertwijfeling, de onzekerheid voor de dag van morgen. Wat men vandaag zal eten weet men meestal wel, wat morgen op tafel zal komen blijft een onzekerheid. Men ontwaakt met honger. men gaat er mee slapen. men werkt er mee, men leeft ermee.

Verse vis bestaat voor de gewone man alleen nog in zijn verbeelding. Hij moet vrede nemen met gedroogde vis. Maar in het najaar van1942 gebeurt het wonder. De Belgische vissers halen een vangst binnen van ongeveer 40.000 ton haringen. Het land wordt overspoeld met haring. De huizen de treinen, de trams, de vrachtwagens, de mensen, het ruikt in de winter van 42 overal naar haring. Hij is de rijkdom van de oorlogstafels., men eet haring 's morgens, 's middags, Dankzij deze wonderbaarlijke visvangst zijn duizenden Belgen, weliswaar vermagerd en gehavend maar levend uit de oorlog gekomen.

"Dit was wel in de tweede wereldoorlog, maar de keuze hiervan is gemaakt omdat dagelijks eten , honger en gezondheid dichtbij het gedachtengoed van de kinderen staat en voor alle leeftijdscategoriën practisch uit te werken was", verduidelijkt Maria.

De leerlingen waren in ieder geval heel enthousiast. Zo'n lessen willen we elke dag wel krijgen, zegden ze.

Info : cocquytmaria@hotmail.com