TERNAT - Nieuwe gedenksteen Pol De Mont onthuld
Naar aanleiding van de Wammekse Feesten werd in Wambeek een nieuwe gedenksteen onthuld aan het geboortehuis van Pol De Mont.
In 1939 werd er een eerste keer een gedenksteen geplaatst vertelde Dirk Lindemans, voorzitter van het Pol De Montgenootschap. Omstreeks 1985 werd die steen vervangen door een nieuwe maar daar stond een verkeerde geboortedatum op. Dat werd dus nu rechtgezet. Maar we zijn nog steeds op zoek naar de juiste datum en reden voor de vervanging van de eerste gedenksteen, zegt Dirk Lindemans. Wie daar iets meer over weet mag altijd contact met hem opnemen.
Karel Maria Polydoor (Pol) de Mont werd geboren te Wambeek op 15 april 1857 en stierf te Berlijn op 29 juni 1931. Na zijn middelbare studies in het Frans te Ninove gevolgd te hebben, ging hij naar het Klein Seminarie in Mechelen. Hier was het dat hij zijn eerste gedichten schreef en in 1875 zijn eerste bundel Klimoprankske liet drukken. Twee jaar later ging hij rechten studeren aan de universiteit van Leuven. Samen met Albrecht Rodenbach stichtte hij hier Het Pennoen. In 1880 werd zijn, met de Vijfjaarlijkse Staatsprijs voor Vlaamse Letterkunde bekroonde, bundel Gedichten gepubliceerd.
Pol de Mont begon zijn carrière als leerkracht aan het atheneum in Antwerpen waar de latere schrijver Alfons de Ridder (Willem Elsschot) tot zijn leerlingen behoorde. In 1904 werd hij benoemd tot conservator van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen. Een jaar later was hij een van de stichters van het tijdschrift De Vlaamse Gids. In 1919 nam hij ontslag als conservator nadat hij in de pers beschuldigd was van activisme. Hij werd hoofdredacteur van de Vlaamsgezinde krant De Schelde. Enkele van zijn medewerkers daar waren Paul van Ostaijen en Alice Nahon.
Lees ook
Pol De Mont krijgt nieuw straatnaambordje
Bruegel en Pol De Mont samen op muurschildering
Op zoek naar een grootvader die de geschiedenis van Wambeek veranderde
Ludo Stijnen schreef onlangs een nieuwe biografie van Pol De Mont
Pol de Mont. Een tragisch schrijversleven leest als een alternatieve cultuurgeschiedenis van de periode voor de Eerste Wereldoorlog.