Congres ACV Vlaams-Brabant – Bevraging Vlaams-Brabant
Op zaterdag 11 maart 2023 organiseerde ACV Vlaams-Brabant in Merchtem voor zijn militanten het congres “Inspraak in Beweging”. Inspraak en democratische besluitvorming zijn immers van wezenlijk belang in een organisatie die haar leden op representatieve wijze wil vertegenwoordigen.
Een volle zaal militanten boog zich over de vraag: hoe kom je anno 2023 het best tot inspraak? In een wereld die voortdurend in verandering, in beweging is? Zijn de klassieke recepten nog geschikt, of hebben we nood aan nieuwe benaderingen?
Leven in Vlaams-Brabant
In de aanloop naar het congres organiseerde ACV Vlaams-Brabant een bevraging bij ACV-leden uit Vlaams-Brabant. Hoe ervaren zij het leven, werken en wonen in onze provincie? Er is in de eerste plaats goed nieuws: 65% van de respondenten geeft aan graag tot zeer graag in Vlaams-Brabant te wonen. Toch zijn er enkele pijnpunten. In de eerste plaats de grote twee: betaalbaar wonen en mobiliteit.
Wonen in Vlaams-Brabant is zeer duur geworden. Dat een woning kopen in deze provincie niet evident is, weten we al lang. Maar ook huurwoningen zijn stilaan onbetaalbaar geworden. “Huur en brandverzekering en andere kosten (elektriciteit, gas, water, afval, internet,….) kosten mij standaard minimum 1600€ per maand en dan heb ik nog niks gegeten,” vertelt een van de respondenten uit het arrondissement Leuven.
Geen volwaardige alternatieven
Mobiliteit dan. Door de ligging van onze provincie rond de belangrijke tewerkstellingspool Brussel krijgen onze autowegen bijzonder veel verkeer te slikken. Het wegennet slibt dicht. Toch blijkt uit onze bevraging overduidelijk dat Koning Auto nog steeds regeert: hoewel ze meermaals het fileprobleem aanhalen, gebruikt een ruime meerderheid van onze respondenten voor het woon-werkverkeer de auto.
Een van de oorzaken moet worden gezocht in het ontbreken van een volwaardig alternatief. Twee vaststellingen drijven boven: het openbaar vervoer is onvoldoende uitgebouwd, én de veiligheid van de fietspaden laat – als ze er al zijn! – flink te wensen over.
Voor alles naar de stad
Nog een frappante vaststelling: in kleinere gemeenten zien de inwoners met lede ogen toe hoe er steeds meer voorzieningen in de buurt verdwijnen. Buurtwinkels, bakkers, slagers, krantenwinkels, lokale ambachtslieden, banken, bankautomaten, maatschappelijke dienstverleners, zelfs huisartsen en andere medische beroepen: voor alles moeten ze naar een grotere gemeente of stad in de buurt – wat dan weer met de auto gebeurt. Deze ontwikkeling vormt ook een bedreiging voor de lokale tewerkstelling. In kleine gemeenten verdwijnt met de lokale voorzieningen ook de werkgelegenheid.
Samen leven
De context van het samen leven verandert. Uit de bevraging blijkt gelukkig dat heel wat mensen een aangenaam sociaal contact hebben met hun buren. Toch geeft een aantal deelnemers aan dat het op dit vlak soms ook de verkeerde kant op gaat, zowel in grotere steden als op het platteland. Buren kennen elkaar niet meer, mensen missen het netwerk dat er vroeger was, voelen zich eenzaam…
Specifiek in de Vlaamse rand rond Brussel blijkt de verfransing een doorn in het oog van de lokale bevolking. Respondenten spreken over gevoelens van vervreemding en zeggen zich niet meer thuis te voelen in hun eigen gemeente.
Vlaams-Brabant morgen
De resultaten van de bevraging dienden als uitgangspunt voor besprekingen met de ACV-militanten. Op basis daarvan werd een reeks aanbevelingen geformuleerd aan de verschillende beleidsniveaus. Johan Vervoort, secretaris van het Bewegingsverbond ACV Vlaams-Brabant: “Het blijft natuurlijk niet bij een bevraging. Wij willen in de nabije toekomst werken rond de thema’s die eruit gekomen zijn en wegen op het beleid, op de verschillende niveaus.”
