Op gevaar af onvolledig te zijn citeren we de belangrijkste, schitterende historische studies: "Jean-Baptiste Gramaye Gerardimontium Oppidum (1611) De oudste geschiedschrijving van de stad Geraardsbergen" (met Filip van Trimpont, 2004), "De Dorst van Geraard De dranknijverheid in Geraardsbergen en deelgemeenten in historisch perspectief" (2005), (Met deze studie haalde hij de "Prijs Heemkunde 2007" van de provincie Oost-Vlaanderen). "Het Schoonste Spektakel 100 jaar Filmvertoon in Geraardsbergen" (met Dirck Surdiacourt, 2006), "De Muur rond Geraardsbergen Van gesloten naar open stad" (c.a., 2009), "Monumenten van Papier en Karton. De moderne geschiedenis van Geraardsbergen op maat van papiermakers, drukkers en fotografen (2012), "Het Ledenboek van de Rederijkerskamer van Sint-Pieters (de Thaboristen) te Geraardsbergen (1634-1845)" (met Christ Van Cauwenberge, 2012), "De Schwartzdagen van Geraardsbergen Een kleine stad in Den Grooten Oorlog" (met Dirck Surdiacourt, 2014), "Geraardsbergen in de greep van de cholera 1832-1893 Oorzaken, verloop en slachtoffers" (2016), "Fleur de Grammont Een geschiedenis van de Geraardsbergse sigarennijverheid 1849-1975" (met Dirck Surdiacourt, 2019).

    Het is onbegonnen werk een overzicht te geven van zijn bijdragen in "Gerardimontium". We vermelden er enkele: "Verborgen en verguisd. Het Wolvenstraatje, een verdwenen steeg te Geraardsbergen" (2009), "De Prijs van de bevrijding De inkwartiering van Britse militairen op het domein van de voormalige Sint-Adriaansabdij 1944-1945" (2016), "Onteigend en gesloopt Beelden van de vroegere straatwand van de Groteweg tussen de Geuzenhoek en Overweg nr.93 te Overboelare" (2018), "Geraardsbergen by night De beginjaren van de lichtreclame" '(2019),  "Leopold Broekaert, de eerste portretfotograaf van Geraardsbergen" (2020).

    Alleen al door zijn uitgebreide, verklarende titels verraadt Jacques dat hij, als historicus, in zijn publicaties zeer nauwgezet te werk gaat en de correctheid nastreeft. Wie de cultuurgeschiedenis van Geraardsbergen grondig wil kennen kan niet zonder de publicaties van Jacques De Ro.

Jacques is niet meer.Maar in zijn publicaties blijft hij leven. We prijzen ons gelukkig dat we Jacques regelmatig op bezoek kregen en leerden kennen als een gedreven historicus. "Het bericht van het overlijden heeft me diep geraakt. We verliezen niet alleen een fantastische historicus maar ook een voorbeeldig goede mens. Onze gedachten gaan nu ook naar Vanessa en de kinderen die met de pijn van dit verlies geconfronteerd worden. Ik maak het stil en geloof in de kracht van de geest om deze slag te verwerken" aldus Rik Van Damme, een gedreven vakgenoot. Zijn veel te vroeg heengaan is een pijnlijk verlies, in de eerste plaats voor zijn echtgenote en kinderen. Maar in belangrijke mate ook voor de Geschiedkundige vereniging Gerardimontium, waarin hij een van de steunpilaren is geweest. We hopen dat Ilse Roggeman, voorzitster van Gerardimontium, met haar bestuur, na het verlies van een van haar steunpilaren, de kracht vindt om door te zetten", besluit Albert Schrever.