HERNE/BEVER - Laagfrequent geluid toegelicht door Portugese professor Mariana Alves-Pereira

C21

HERNE/BEVER - Laagfrequent geluid toegelicht door Portugese professor Mariana Alves-Pereira

Alves_pereira_spk___1_
HERNE/BEVER - Laagfrequent geluid toegelicht door Portugese professor Mariana Alves-Pereira - © Deschuyffeleer
 
Alves_pereira_spk___9_
HERNE/BEVER - Laagfrequent geluid toegelicht door Portugese professor Mariana Alves-Pereira - © Deschuyffeleer
 
Alves_pereira_spk___2_
HERNE/BEVER - Laagfrequent geluid toegelicht door Portugese professor Mariana Alves-Pereira - Bart Van den Daele - © Deschuyffeleer
 
Alves_pereira_spk___5_
HERNE/BEVER - Laagfrequent geluid toegelicht door Portugese professor Mariana Alves-Pereira - Bart Van den Daele - © Deschuyffeleer
 
Alves_pereira_spk___6_
HERNE/BEVER - Laagfrequent geluid toegelicht door Portugese professor Mariana Alves-Pereira - Bart Van den Daele - © Deschuyffeleer
 
Alves_pereira_spk___8_
HERNE/BEVER - Laagfrequent geluid toegelicht door Portugese professor Mariana Alves-Pereira - Bart Van den Daele - © Deschuyffeleer
 

In het kader van de mogelijke inplanting van windturbines in buurgemeente Silly nodigde het burgerplatform Respect in het gemeentelijk gemeenschapscentrum in Sint-Pieters-Kapelle de Portugese professor Mariana Alves-Pereira uit om duiding te geven over laagfrequent geluid (LFg) of bromtonen en over de impact van dit ‘hinderlijk geluid’ op de gezondheid van de mens. Zij gaf haar toelichting in het Engels. Het was Bart Van den Daele die voor het publiek telkenmale de verschillende facetten van haar uiteenzetting samenvatte en vertaalde.

Burgerplatform Respect zet zich in voor een écht betere leefwereld met respect voor levenskwaliteit voor iedereen. Het platform streeft zo het behoud van het landelijk aspect van het Pajottenland na met daarbij geen windturbines binnen een straal van 1500 meter van bewoning.
Vibro-akoestische ziekten
Dr Mariana Alves-Pereira, verbonden aan de Lusofona universiteit in Portugal, heeft onder meer een diploma in natuurkunde, biomedische technologie en een doctoraat in milieuwetenschappen. Haar team doet al sinds 1980 onderzoek naar vibro-akoestische ziekten. Aanvankelijk lag de focus op het laagfrequent geluid dat de luchtvaarttechnici beïnvloedde. Goed 15 jaar geleden al presenteerde dr. Alves-Pereira een studie met testen die aantoonden dat de toename van laagfrequent geluid in een woning kon geassocieerd worden met de werking van windturbines. 
De professor gaf informatie over wat laagfrequent geluid is, wat de bron ervan kan zijn, wat de gevolgen voor mens en dier kunnen zijn, hoe men het kan uitleggen en overbrengen aan niet-gevoeligen, door welk proces de meeste gedupeerden gaan en hoe het te meten is.
De verschillende golven kunnen in het elektromagnetisch spectrum worden ingedeeld naargelang van hun frequentie. De zeer hoogfrequente golven (HFg) of ultrasoon worden vaak stralen genoemd. Laagfrequent geluid (LFg) is daarentegen, zoals de term al aangeeft, geluid met een lage frequentie. Ook deze geluiden worden uitgedrukt in Herz. De meeste wetenschappers hanteren een frequentiegrens van ongeveer 0 – 125 Herz voor LFg, maar vaak wordt het niveau tussen 0 en 20 ook wel infrasoon geluid genoemd. Dikwijls worden beide geluiden en trillingen ook samengevat onder de term laagfrequent geluid, oftewel Lfg.
Een ver bereik
Lage frequentietonen planten zich goed en ver voort en kunnen worden veroorzaakt door apparatuur of installaties zoals ventilatoren, verwarmingspompen, liftmotoren, compressoren, zwaar vrachtverkeer, motoren van boten en vliegtuigen, windmolens, windturbines,  koelinstallaties en nog veel meer. LFg wordt ook doorgegeven via de grond en materie. Daardoor kan LFg ver de regio ingeslingerd worden. en is het dan ook niet tegen te houden. De bron van LFg hoeft dus niet in het huis van de gehinderde te staan, en zelfs niet bij de buren of in hetzelfde woonblok. Door de lange golf heeft LFg makkelijk een bereik van maar liefst 20 kilometer. Geen wonder dat een bron dus moeilijk op te sporen is en dat het geluid maar lastig te ontlopen is.
Dr Mariana Alves-Pereira: “De gehoordrempel, het zwakste geluid dat nog hoorbaar is, weliswaar met goede oren, is vastgesteld op 0 DbA Ten opzichte hiervan meet men dan  alle andere geluidssterktes”. Volgens de professor ligt het iets gecompliceerder. “Het is niet omdat we het niet horen dat het er niet is. Het oor is de meest evidente receptor voor geluid maar ook alle andere organen zijn receptoren en reageren allen op een verschillende manier op blootstelling aan LF-geluid”. In haar betoog stelde zij niet alleen de gevolgen aan LF-geluiden aan de kaak maar ook de gangbare metingen in DbA (decibel) die volgens haar weliswaar significatief zijn binnen het spectrum van het hoorbaar geluid maar een verkeerde informatie geven als het gaat over geluiden uit het LF-gebied. Zij promoot de veel meer exacte Db-linear-metingen die dan op hun beurt door de industrie en de overheden niet of zelden aanvaard worden.
Stil geluid
Er is nog maar weinig onderzoek gedaan naar de gevolgen die langdurige blootstelling aan laagfrequent geluid heeft op mensen die in staat zijn deze frequentie waar te nemen. Wel is duidelijk dat het impact ernstig van aard kan zijn op zowel lichamelijk, geestelijk, emotioneel, sociaal en maatschappelijk gebied. “Zelfs van dove mensen is bekend dat zij het geluid kunnen waarnemen, waaruit wel blijkt dat het gaat om trillingen, geluidsgolven die door het hele gestel gaan en door allerlei organen opgepikt kunnen worden. Juist omdat lang niet iedereen LFg kan horen of voelen, worden gehinderden niet altijd serieus genomen. Het wordt daarom ook wel stil geluid genoemd. Wanneer mensen last hebben van een geluid dat anderen niet waarnemen, denkt de omgeving al snel aan psychische oorzaken. Net zoals bij moeilijk te verklaren lichamelijke klachten wordt de oorzaak dan tussen de oren gezocht. Dat anderen laagfrequent geluid niet altijd waarnemen kan overigens leiden tot extra psychische spanning bij LFg-gehinderden.
De eerste onderzoeken naar de vibro-akoestische aandoening, zoals de ziekte officieel heet, vonden al plaats in 1980. Dat de ziekte nog compleet onbekend is bij het grote publiek en zelfs door de meeste artsen niet wordt erkend, komt volgens dr Alves-Pereira doordat niemand wil geloven dat je ernstig ziek kunt worden van iets wat je niet kunt horen: “Dat is natuurlijk een ongelofelijke redenering. Röntgenstraling kunnen we ook niet zien, maar als je er langdurig aan wordt blootgesteld, word je wél ziek. Bovendien zit niemand te wachten op een nieuwe beroepsziekte”.
Delen op FacebookDelen op TwitterDelen op GoogleDelen op DeliciousDelen op DiggDelen op StumbleuponEmail ditMeer...
 
10 mei 2019
Godelieve Deschuyffeleer
© Deschuyffeleer
 
 
 
Terug
 

Meer Nieuws

Commerciële partners, advertenties en vacatures

archief