BEVER - Deze keer toch wel een wrange nasmaak bij de 11 november herdenking
Traditioneel wordt op 11 november de Wapenstilstand van 1918 herdacht en gevierd. Alhoewel er in de wereldgeschiedenis sindsdien ontelbare gewapende conflicten werden beëindigd staat er geen zo sterk in het collectieve geheugen verankerd als die van de ‘Eerste’ en de ‘Groote’ Wereldoorlog. Nimmer heeft de roep van ‘Nooit meer oorlog’ luider geklonken dan toen. Alhoewel…. Met de huidige oorlog in Oekraïne hebben de begrippen ‘oorlog’ en ‘vrede’ jammer genoeg ook in onze directe omgeving terug een meer hedendaagse betekenis gekregen.
Ook al wil niemand oorlog en weten alle partijen dat oorlog uiteindelijk niets oplost, toch zijn er de jongste 10 jaar wereldwijd meer dan 100 oorlogen of gewapende conflicten ontstaan en is de helft daarvan nog steeds gaande. Met regelmaat is er zo nieuws over confrontaties en gevechten in onder meer Afghanistan, Ethiopië, Jemen, Nigeria, Noord en Zuid-Soedan, Syrië, Myanmar, de Democratische republiek Congo, Oekraïne,….. Ze allemaal oplijsten is een haast onmogelijke opgave. Bij de gebruikelijke vredeswensen van 11 november krijgen de gedachten van ‘vrede’ evenals van ‘nooit meer oorlog’ thans dan ook een toch wel wrange nasmaak en roept het woord ‘viering’ een beladen beeld op.
Plechtigheden
Ook in Bever werden de gebruikelijke plechtigheden opgezet.
Zowel in Bever-centrum als op Akrenbos werd hulde gebracht aan de gesneuvelden tijdens de beide wereldoorlogen. Dat eerbetoon werd vooraf gegaan door een misviering opgedragen in de Sint-Martinuskerk door federatiepastoor Kris Meskens. De leerlingen van de lokale afdeling van de Academie Muziek, Woord en Dans gaven de viering in het centrum een toegevoegde waarde mee. De muziekleraars Michaël Janquart en Brecht Verstraeten waren hun begeleiders. Voor de bloemenhulde was burgemeester Kristof Cattie vergezeld van Philippe Dauwe, luitenant-kolonel bij het vliegwezen en inwoner van de gemeente. Na het huldebetoon op de beide locaties werden de leden uit het lokaal bestuur en de aanwezigen uitgenodigd op een ontvangst in het gemeentelokaal op Akrenbos.
De klemtoon van de toespraak van burgemeester Cattie lag op: “Het verdrag voor de rechten van de mens ondertekend in 1950, dat klonk als de eerste grote stap naar wereldvrede. De hoop was groot maar tot op heden blijkt dat wereldvrede een moeilijk te bereiken iets is en dat andere belangen steeds de bovenhand nemen. Men zou denken dat de mens een verstandig wezen is, dat de mens in staat is te leren uit het verleden. Jammer genoeg zal 2022 vooral de geschiedenis ingaan als het jaar waarin de wereldvrede een stap achteruit zette”.
Dodenappel in Bever
In het centrum staan op de gedenksteen de namen vermeld van Avez Ademar, Berckmans Jean-François, Debacker Clément, Delaever Emile, Deneyer Charles, Deschuyteneer Gustave, Devlaeminckx Joseph, Dullekens Gustave, Jacquart Jean-Joseph, Ravyts Emile, Thibaut Charles-Louis, Vandercapellen Clément, De Jonghe Louis, Vanhove Théophole, Deschuyteneer René, Heymans Jean-Baptist, Deschuyteneer Henri en Mollaert Emile.
Dodenappel op Akrenbos
Gustave Demecheleer, Odilon Demecheleer, François Maes, Georges Faveriau, Gustave en Adhemar Charmant, Van Hove Edouard en Emile Rosier. Als gedeporteerde dan weer werd Edouard Letouche vermeld.
