HALLE - Nieuwjaarsreceptie CD&V
De CD&V van Halle organiseerde haar nieuwjaarsfeest. Dit gebeurde in de gezellige omgeving van Fantasia. Onder de aanwezigen ook premier Herman Van Rompuy, Federale Minister Steven Vanackere en Vlaams volksvertegenwoordiger Tom Dehaene Burgemeester Dirk Pieters had de eer om iedereen te verwelkomen en toe te spreken.
2008 was een bijzonder bewogen jaar in de internationale en nationale politiek.
Internationaal brak een nooit geziene financiële crisis uit die nu nog voortwoekert, die zich ook economisch in een depressie heeft vertaald, en waartegen zelfs ongekend drastische remedies zoals nationalisaties van banken, nauwelijks in staat blijken het tij ten goede te keren. ‘Na regen komt zonneschijn’, dat bewijst de economische geschiedenis wel ten overvloede, maar of die lente straks reeds aanbreekt is een vraag die velen nog met pessimisme beantwoorden. Hoe het ook zij, als zovelen ben ook ik er van overtuigd dat binnen enkele dagen op wereldvlak een nieuw hoofdstuk zal worden aangevat wanneer Barak Obama zijn eerste ambtstermijn als President van de Verenigde Staten zal aanvatten. Wellicht kan hij niet meteen het financieel-economisch getijde keren, maar met zijn verkiezing is alvast een grote hoop gevestigd op een nieuwe wereldorde gekenmerkt door meer vrede, meer inspanningen voor de aanpak van de armoede op wereldvlak, meer rechtvaardige relaties met die zogenoemde derdewereldlanden, het eindelijk ernstig nemen van milieu-ontwikkelingen die op lange termijn bedreigend zijn- inzonderheid inzake het klimaat. Ik popel reeds van ongeduld om dinsdag zijn inauguratiespeech te kunnen beluisteren. Zijn aanvaardingsspeech, “yes, we can” was alvast het mooiste wat ik op politiek vlak sinds Martin Luther King “I have a dream” heb gehoord! En Yes, it can!! Europese landen sloten na eeuwen van onderlinge oorlogen en inquisitie, na twee wereldoorlogen en holocaust, een samenwerkingsakkoord af, waardoor we nu reeds 65 jaar vrede kennen in west-europa, een akkoord waardoor de europese gemeenschap tot stand kwam, eerst met 6 ,dan met 9, dan met 12, 15, 25, nu met 27 en straks met meer dan 30 … als alle kandidaten zouden worden toegelaten !
Alle Menschen werden Brüder, is een ideaal dat zich daadwerkelijk realiseert!
De Berlijnse muur is 20 jaar geleden gevallen! Wie durfde dat één jaar tevoren ook maar voorspellen!
Duitsland werd herenigd binnen een sterke Europese verankering die zelfs een éénheidsmunt invoerde.
De Koude oorlog werd grotendeels ontdooid!
De apartheid werd afgeschaft in Zuid-Afrika en Nelson Mandela werd de vredelievende President van zwart en blank! De Verenigde Staten krijgen nu een zwarte president, na eeuwen van slavenhandel, indianengenocide en rassenhaat.
Beste vrienden, optimisme is naïef en dwaas als de kwalijke realiteit wordt genegeerd, maar pessimisme is dat evenzeer als de menselijke vooruitgang niet wordt gezien. Het is niet verboden nu te hopen op betere tijden, en niet naïef te geloven dat die hoop bergen zal verzetten!
Ook op nationaal vlak was 2008 bijzonder bewogen.
Onze CD&V voorman, onze leider Yves Leterme, die het vertrouwen genoot van ons allen en van liefst 800.000 kiezers, werd werkelijk niets gespaard en niets gegund! Hoe hij ook trok en sleurde om tot een staatshervorming te komen, het was ‘non’ en het bleef ‘non’, waardoor helaas en ten overvloede werd bewezen dat ons federaal model inderdaad zeer dringend aan een confederale herdoping toe is.
Dat onze Premier de regering niet tot een akkoord kon overtuigen werd hem ook door de Vlaamse pers, inzonderheid De Standaard, zeer zwaar aangerekend in termen van “niet kunnen”. Ik verwed er meerdere bakken duvel op dat elk akkoord dat wel zou zijn bereikt geweest door diezelfde criticasters onthaald zou zijn geworden als een schandalige toegift van de Vlamingen aan de Franstaligen, als een oneerbaar compromis! Yves heeft niet toegegeven aan de Franstalige dictaten, hij heeft gehoopt hen te kunnen overtuigen zinspelend op hun belang in het behoud van de federale context en een persoonsgebonden nationale sociale zekerheid. Maar het water was blijkbaar te diep en vooral de volgende verkiezingen te dichtbij. Dat hij moest uitglijden op een banenschil gegooid door de rechterlijke macht is een verhaal waarvan de laatste letter nog niet is geschreven!
Mag ik Uw tolk zijn als ik Yves nu even een rustiger periode toewens, een periode van rehabilitatie en van rustige overweging, maar ook als een periode van “reculer pour mieux sauter”, zodat hij -naar het woord van onze huidige premier - nog vele belangrijke en hoogstaande functies zal kunnen uitoefenen in de volgende decennia.
Intussen wensen wij Herman ook alle succes toe om te slagen, wat in deze economisch turbulente tijden ,vooral betekent er voor te zorgen dat het schip niet zinkt : dat de burgers, de mensen, min of meer ongehavend, de overkant kunnen bereiken tussen deze duistere en de later betere tijden.
Tegenover de turbulenties op internationaal en nationaal vlak, was het in ons stadje Halle een oase van stabiliteit. Geen grote ongelukken, geen politieke drama’s.,
Een oase van stabiliteit, maar niet van rust! Want rusteloos hebben de CD&V mandatarissen zich elke dag opnieuw van ’s morgens tot ’s avonds ingezet voor de bevolking, voor de stad : vooral er op gericht de doelstellingen voor 2008 te halen die wij ons hadden vooropgesteld in het kader van de realisatie van ons strategisch meerjarenplan, zeg maar ons CD&V/NV-A verkiezingsprogramma! Mark Eyskens zegt dan wel ironisch in zijn zeer lezenswaardig nieuw boek “Mijn Levens” (ik kan het u werkelijk aanbevelen nu ik de kans had deze kleffer van 600 blz te lezen toen we een weekje een vakantie namen) dat men een standbeeld zou moeten oprichten voor de politici die hun verkiezingsbeloften NIET houden, vermits vele problemen net voorkomen uit het wel willen uitvoeren van de beloften : maar in ons geval was dat anders : het was een programma gestoeld op wat als verzuchtingen leefde bij de mensen en anderzijds toch haalbaar was naar timing en financiering.
Welnu : ik kan u toevertrouwen : de schepenen, de OCMW voorzitter, de commissievoorzitters, de raadsleden, ikzelf : we blaken allemaal van trots, en terecht, omdat wij de lat hoog hebben durven leggen en er toch zijn overgeraakt in 2008! Het Tia Hellebaut-gevoel!!
Het ‘Yes, we can’! Het is nog eerder het Olympisch gevoel van onze 4x 100 meter loopsters : yes, we did it together! De verleiding is groot hierover uit te wijden. Maar dit jaar ga ik aan de verleiding weerstaan, hoe zeer ik ook weet dat jullie smachten te vernemen hoe ver het staat met het zwembad, de fuifzaal, het verruimde cultuurhuis, de nieuwe stadswerkplaats, de ondergrondse parkings, de wateroverlastdossiers, het sociaal huis, de integratiepolitiek,..Ik kan jullie gerust stellen : we zitten bijzonder goed op schema ! Als het in 2009 ook zo mag lopen, dan voorspel ik jullie : om het eens met de woorden van een vroegere Amerikaanse president te zeggen (Reagan): no, you aint’seen nothing yet !!
De receptie geeft ons bovendien nog mogelijkheden genoeg om vooral op uw eigen allerindividueelste vragen te antwoorden. We zullen dat graag doen. Maar ik wil toch nog dit meegeven. We werken inderdaad voor elke mens, en vanuit elke vraag die van hem uitgaat. Maar meer dan dat werken wij samen aan de opbouw van een samenleving waarin elke mens telt en waarin de mensen met elkaar verbonden zijn.
Natuurlijk willen we efficiënt besturen, natuurlijk willen we zorgen voor een goede en klantvriendelijke service vanuit het stads- en OCMW bestuur.
Maar dat is niet de essentie van ons engagement : dat is een evidentie die we er bij nemen. Wij willen vooral onze idealen waarmaken : ‘think global, act local’ ;ervoor zorgen dat ook in Halle “Alle Menschen werden Brüder” gezongen kan worden, van huis tot huis, van straat tot straat, van wijk tot wijk, van vereniging tot vereniging,
dat alles wat ons doet dromen van wereldvrede, rechtvaardigheid, solidariteit, duurzaamheid, vrijheid, gelijkheid, broederlijkheid, van “bemin je naaste zoals je zelf”, ook in Halle steeds meer een werkelijkheid kan worden.
